به زبان ساده تر سنگ روی سنگ بند نخواهد آمد وقتی بازیکنی برای تیم خود تعیین تکلیف کند و به بهانه های واهی و حتی واقعی برای موفقیت تیم تلاش نکند . این دومین بار است که سردار آزمون از زمانی که قلعه نویی سرمربی تیم ملی شده در اردوها و بازی های دوستانه غایب است. نوبت اول صحبت از درخواست اتاق خصوصی در اردوی تیم ملی برای آزمون بود و او در فرودین ماه هم در بازی دوستانه با روسیه در ترکیب تیم ملی به میدان نیامد. حالا اما حرف از اهمیت ترانسفر او به رم است. پیش از سفر سردار آزمون به رم یکی دو خبرنگار ایتالیایی مدعی شدند سردار به مورینیو قول داده در اردوهای تیم ملی فوتبال ایران حاضر نشود و تمام و کمال در خدمت تیم جدیدش یعنی آ اس رم باشد. این خبر از سوی بخش رسانه ای تیم ملی تکذیب شد. اما امروز در کمال تعجب وقتی قلعه نویی از فهرست تیم ملی رونمایی کرد نامی از آزمون در اردوی تیم ملی برای بازی در فیفادی تیم ملی به چشم نخورد.

قلعه نویی و 10 دستیار و مشاورش باید به این سوال بزرگ پاسخ دهند که مگر می‌شود یک بازیکن هر وقت اراده کرد، در تیم ملی به میدان برود و هر وقت نخواست، در اردوها حاضر نباشد؟ کدام سرمربی در دنیا اجازه می دهد یک فوتبالیست به صورت «زوج و فرد» در اردو حضور پیدا می‌کند؟ آیا زمان کی روش و یا هر سرمربی خارجی آزمون جرات تعیین تکلیف برای تیم ملی را داشت؟ تبدیل شدن تیم ملی به یک تیم «میلی»، سرشکستگی بزرگی برای همه ماست. رسانه‌های نزدیک به تیم ملی، از «مصدومیت» سردار می‌گویند و از اینکه او به فرم ایده‌آل نرسیده است. این اخبار در حالی منتشر می شود که اخبار رسیده از رم بیانگر این نکته است که سردار بی خیالِ تیم ملی در تمرینات رم برای مورینیو با تمام توان خوش رقصی می کند. این چه مصدومیتی است که اجازه می‌دهد او برای گرفتن پست مهاجم نوک در دارودسته گرگ های رم با لوکاکو و دیبالا بجنگد و برای حضور در تیم ملی فلج شود؟ چطور ممکن است مورینیو یه یک بازیکن مصدوم اجازه تمرین دهد و قلعه نویی به او استراحت دهد؟

شک نکنید با رفتار خودسرانه آزمون از فردا بقیه لژیونرها هم برای حضور در تیم ملی یکی یکی حتی با یک نیش پشه هم مصدوم می شوند و ماندن در باشگاهی که از آن پول خوبی می گیرند را به پوشیدن لباس مقدس تیم ملی ترجیح می دهند.کادرفنی ایرانی تیم ملی اگر می خواهد در جام ملتها نتیجه بگیرد و برای مقدماتی جام جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد باید بازیکن سالاری و میلی بودن تیم ملی را در نطفه خفه کند وگرنه در تیم ملی که موفقیتش به غرور میلیونها ایرانی گره خورده سنگ روی سنگ بند نمی شود.